20070330

sesler yüzler sokaklar

şarkısını yitirmiş sesler
gençliğini yitirmiş yüzler
evlerini yitirmiş sokaklar
kaç hayat yaşayacaklar daha..
unutulur mu yoksa
sesler yüzler sokaklar
hiç unutulur mu
bunca yaşanmışlıktan sonra..
hiç unutılmayacaklar
sesler yüzler sokaklar

12 comments:

Anonymous said...

herşey unutulur...

Anonymous said...

"ah o unutmayı bir hatırlasam(k)"
parantez içi bana ait sadece:)))

Anonymous said...

Bide "o kadar sevdim ki resmini" vardı, bunu okuyunca direk aklıma o geldi:(

aklakara said...

Unutmak tam benim işim. Ama zaman zaman buna çok tezat düşüyorum. Bazı şeyleri çok kolay unuturken, bazılarını hiç unutmuyorum. unutmak istemiyorum. Ben yaşadım onları bana aitler çünkü...

an(ı)lık said...

teorik olarak evet unutulur ama pratikte zor.. bence yaşadığımız hiç bir şeyi unutmuyoruz buna izin de vermiyoruz sadece alışıyoruz..

Anonymous said...

zemin siyah zor okudum unutmadan söyleyeyim ev sahibesine:))

Anonymous said...

sistemli unutma işine girdim. önce bir projeydi yalnızca sonra baktım hayatım olmuş.herşeyi herkesi unutuyorum.hatırladığım oluyor ama hepsi aynı anda hafızama doluyor. sonra karışıklık, kalabalık, gürültü içinde biribirinden sıkılıp kaçışıyor etrafa.
biraz karışık gibi ama basit, pasif :)
(küçük adımlar ilkesini uyguluyorum parçalara ayırıp bütünü kaybediyorum belki)

Anonymous said...

bende unutuyorum, ama bunu nasıl bir teknikle yaptığımı daha keşfedemedim. :)

an(ı)lık said...

bir daha ki sefere dikkate alırım sevgili bencil;aslında o anımın yansıması
küçük adımlar ilkesi ii de ben nedense uygulamaya geçiremiyorum
ben unutkan bi insanim aslında ama gerekki şeyleri unutuyorum da luzumsuz ne varsa zihnimde.. ah bu ben

Anonymous said...

unutmak ?

passive said...

unutmak deyince neden "yok etmek"i algılar insan? canı onu çeker de ondan. halbuse yok olan bişi yok. ah o hatırlamayı bir unutsak, mesele kalmayacak :) hakket.

an(ı)lık said...

belki yok saymak belki alışmak sadece..ama yok etmek degil bunun adı pass zaten istesek de yok edemeyiz geçmişi..