şarkısını yitirmiş sesler gençliğini yitirmiş yüzler evlerini yitirmiş sokaklar kaç hayat yaşayacaklar daha.. unutulur mu yoksa sesler yüzler sokaklar hiç unutulur mu bunca yaşanmışlıktan sonra.. hiç unutılmayacaklar sesler yüzler sokaklar
Unutmak tam benim işim. Ama zaman zaman buna çok tezat düşüyorum. Bazı şeyleri çok kolay unuturken, bazılarını hiç unutmuyorum. unutmak istemiyorum. Ben yaşadım onları bana aitler çünkü...
sistemli unutma işine girdim. önce bir projeydi yalnızca sonra baktım hayatım olmuş.herşeyi herkesi unutuyorum.hatırladığım oluyor ama hepsi aynı anda hafızama doluyor. sonra karışıklık, kalabalık, gürültü içinde biribirinden sıkılıp kaçışıyor etrafa. biraz karışık gibi ama basit, pasif :) (küçük adımlar ilkesini uyguluyorum parçalara ayırıp bütünü kaybediyorum belki)
bir daha ki sefere dikkate alırım sevgili bencil;aslında o anımın yansıması küçük adımlar ilkesi ii de ben nedense uygulamaya geçiremiyorum ben unutkan bi insanim aslında ama gerekki şeyleri unutuyorum da luzumsuz ne varsa zihnimde.. ah bu ben
unutmak deyince neden "yok etmek"i algılar insan? canı onu çeker de ondan. halbuse yok olan bişi yok. ah o hatırlamayı bir unutsak, mesele kalmayacak :) hakket.
12 comments:
herşey unutulur...
"ah o unutmayı bir hatırlasam(k)"
parantez içi bana ait sadece:)))
Bide "o kadar sevdim ki resmini" vardı, bunu okuyunca direk aklıma o geldi:(
Unutmak tam benim işim. Ama zaman zaman buna çok tezat düşüyorum. Bazı şeyleri çok kolay unuturken, bazılarını hiç unutmuyorum. unutmak istemiyorum. Ben yaşadım onları bana aitler çünkü...
teorik olarak evet unutulur ama pratikte zor.. bence yaşadığımız hiç bir şeyi unutmuyoruz buna izin de vermiyoruz sadece alışıyoruz..
zemin siyah zor okudum unutmadan söyleyeyim ev sahibesine:))
sistemli unutma işine girdim. önce bir projeydi yalnızca sonra baktım hayatım olmuş.herşeyi herkesi unutuyorum.hatırladığım oluyor ama hepsi aynı anda hafızama doluyor. sonra karışıklık, kalabalık, gürültü içinde biribirinden sıkılıp kaçışıyor etrafa.
biraz karışık gibi ama basit, pasif :)
(küçük adımlar ilkesini uyguluyorum parçalara ayırıp bütünü kaybediyorum belki)
bende unutuyorum, ama bunu nasıl bir teknikle yaptığımı daha keşfedemedim. :)
bir daha ki sefere dikkate alırım sevgili bencil;aslında o anımın yansıması
küçük adımlar ilkesi ii de ben nedense uygulamaya geçiremiyorum
ben unutkan bi insanim aslında ama gerekki şeyleri unutuyorum da luzumsuz ne varsa zihnimde.. ah bu ben
unutmak ?
unutmak deyince neden "yok etmek"i algılar insan? canı onu çeker de ondan. halbuse yok olan bişi yok. ah o hatırlamayı bir unutsak, mesele kalmayacak :) hakket.
belki yok saymak belki alışmak sadece..ama yok etmek degil bunun adı pass zaten istesek de yok edemeyiz geçmişi..
Post a Comment